In disguise (nvdr. gesluierd) vertrok ik vandaag naar de Marokkaanse markt met mama Nassira. 'Niemand vertrouwen', 'dicht bij mij blijven' en 'neem geen geld mee' waren enkele van haar uitspraken die mij deden vermoeden dat zij meer zorgen had over mijn eerste stappen in de Marokkaanse souk, dan ik...

Feloranje mandarijntjes, glimmende tomaten, een doordringende visgeur.. Nee, deze souks verschilt niet heel erg van marktjes in andere werelddelen. In de vishal naast de verse calamares waande ik mij in het zuiden van Portugal; bij een karrenvracht koriander flashte ik terug naar China; de geur van gerookte vis deed me denkten aan de Congolese markt. In tegenstelling tot andere Afrikaanse landen was de sfeer hier redelijk vredig.

De stinkende schaapsmagen, de halve of gescalpeerde koeienkoppen en de stuiptrekkende kippetjes liet ik liever aan mij voorbij gaan, tot.. mama Nassirah riep: 'Shari, prends une photo!'. Daar ging mijn undercoveractie... Ik weet niet of het aan mijn knellende hoofddoek lag of aan mijn Marokkaanse mama die mij flankeerde (waarschijnlijk beide) maar de verkopers hun prijzen bleven schappelijk: 1kg avocado's, 1 kg aardbeien, 500 gr amandelen, 250 gr walnoten en 1 kokosnoot voor 50 Dirham (=€5). Héérlijk!