Alors on danse!

In Afrika kennen ze de paasklokken ook, of toch in onze tuin. Een echte race tegen de tijd, met die moordende zon, maar geen enkel Belgisch chocolade ei is verloren gegaan. Heerlijk! Vandaag moesten we niet voor de paasklokken maar voor de kokosnoten schuilen. De kokosplukker kruipt dan (zonder safetyline) naar boven en kapt alle noten en overbodige palmbladeren af. Ondertussen liggen er al 60 op de grond, van één boom. Nog 5 te gaan. Komt net goed uit, want binnen 4 dagen vertrek ik terug naar België en ik heb zo'n klein vermoeden dat ze daar ook wel wat verse kokosnoten lusten. ;)

Intussen is het regenseizoen op komst, te merken aan de zware regenbuien en onweders die om de 2 à 3 dagen opduiken. Overdag is er ook veel meer bewolking dan 3 weken geleden, waardoor ik wel van de hitte maar minder van de zonnestralen kan genieten. En aangezien de muggen nu ook talrijker zijn en mijn bloed wel weten te appreciëren, blijf ik liever binnen bij de airco.

Zaterdag is papa jarig en vindt er een feestje plaats. Overdag organiseren we het verjaardagsfeestje van Ricardo, want het manneke had 2 maand geleden geen feestje gehad. Dus dan nu dubbel feest! Ik zal al misschien wel wat dansmoves kunnen toepassen die ik vandaag tijdens de zumba geleerd heb. Zumba is hier van een ander niveau dan in België. Die Afrikaanse rondingen kunnen wel degelijk meer draaien en swingen dan die Belgische heupen. Ik hoop nog steeds dat mijn zuiders bloed eens een handje zal toesteken... Ondertussen steek ik maar een tandje bij tijdens de andere fitnessoefeningen en geniet ik van de massages die je hier na een fitnessbeurt krijgt. Kan ik weer helemaal ontspannen aan mijn stagemap over Marokko verder werken. Het leven is hier zo slecht nog niet...